چشمانم...غرق در اشک...

سکوت را به مهمانی فرا خواندم...

سرزنشم کرد!

من ...

و باز من ...

اشک ریختم ... به میمنتِ غم!

دلم دریاست...

اما گاهی تلاطمی کافیست...

تا آواره ترین باشم!

و به تو می سایم...

می درخشم و فرو می ریزم!!

من توالی- نفس ِ تو ام!!

می خواهم در تو بیاسایم...

رها از من...

برای من !!